Over traumamonsters en familiesporen
In deze nieuwe muzikale voorstelling over de invloed van intergenerationeel trauma zingt en vertelt Nynka over de band met haar overleden vader, met wie ze nu beter kan praten dan toen hij nog leefde. Was het anders geweest, vraagt ze zich af, als ik als kind had begrepen waarom ik soms op mijn tenen moest lopen om hem niet te laten ontploffen?
Waar was je pap als je in het ‘enge bos’ was? Welke wolven uit het verleden stonden jou grijnzend op te wachten? Waar was je toen ik je echt nodig had?
Dat je een persoonlijk verhaal zo universeel herkenbaar hebt gemaakt. Heel bijzonder!
Kijk hieronder de trailer
